Noot LT:
Een beetje nuancering a.u.b.
De facto was er de afscheiding in 1830.
Door de domheid en de koppigheid van Willem I duurde de oorlog tussen België en Nederland tot 1839 en toen pas kwam er een vredesverdrag. Willem had veel te verbergen en de oorlogstoestand kwam hem goed uit.
Overigens is Nederland de natie waarmee we het langst op voet van oorlog zijn geweest.

zie ook

De koninklijke familie heeft na het overlijden van prinses Juliana een megadeal met de fiscus gesloten over de erfenis. Een deel van de erfbelasting die over het enorme vermogen betaald moest worden, is niet met geld maar met kunst betaald. In totaal zeker 8,8 miljoen euro. Maar volgens betrokken ambtenaren is de inventarisatie en de taxatie van de kunststukken niet volgens de regels gegaan.

Tja, hoog spuwt altijd al naar beneden.

Hardcover, 700 pp.
De eerste Oranjekoning is de geschiedenis in gegaan als een alleenheerser met hart voor zijn bevolking, die bovendien grote economische verdiensten had. De werkelijkheid was complexer. Al ontbrak het Willem I niet aan inzet, zijn tekortkomingen waren groot. Bovendien was hij jarenlang géén koning, maar een zwerver in een door oorlog verscheurd Europa. Een boek over een leven vol succes en tragiek. Over de auteur(s): Jeroen Koch is historicus, verbonden aan de Universiteit Utrecht. Hij publiceerde eerder over de historicus Golo Mann, de literatuurcriticus Lionel Trilling en de kerkhervormer Abraham Kuyper.

het schip leverde wapens aan Biafra

Op 11 april 1944 vliegen zes Engelse Mosquito bommenwerpers op klaarlichte dag naar Den Haag voor een aanval op Kleykamp, het Centrale Bevolkingsregister. Dat is op verzoek van het Nederlands Verzet. Het resultaat van de actie: brandende persoonsbewijzen en ongeveer 60 doden.

Andere Tijden over dilemma’s in oorlogstijd.

Donderdag 23 oktober 2008, 21.25 uur, Nederland 2

bron: DM 20030405

341 doden en 563 gewonden

Hiltermann 1962: 99

In de Kroniek van Nederland wordt gemeld dat het om een bombardement door Amerikaanse bommenwerpers zou gaan.

Deze kaart is in 1941 in opdracht van de bezetters gemaakt door Amsterdamse ambtenaren. (100x100 cm; bruikleen NIOD).


Stippenkaart
1 stip: 10 joden
Iedere stip staat voor tien joodse inwoners. Van de 140.000 Nederlandse joden woonden er ongeveer 80.000 in Amsterdam.


Apart zetten
De Nederlandse joden worden stap voor stap afgezonderd van de rest van de bevolking. Eerst mogen de joden dit niet meer, dan dat niet.

Bordjes en sterren
Ze mogen bijvoorbeeld niet meer op de fiets, dan niet meer met de tram, ze mogen niet in cafe's, niet meer in bioscopen of naar de dierentuin. Stadions, (sport)parken en markten worden verboden voor joden. Op steeds meer plekken zie je bordjes met die tekst. Ze moeten vanaf mei 1942 een jodenster op de kleding dragen. Er komen wijken waar de joden moeten wonen.

Melden
In 1942 moeten joden zich melden voor vervoer naar Duitsland. De Duitsers zeggen dat ze naar werkkampen moeten. Joden die zich niet melden worden vaak 's avonds uit hun huizen gehaald en met tram, vrachtwagen en trein afgevoerd; zo'n jacht op joden heet een razzia. Deze kaart gaf daarbij een goed overzicht van de verspreiding van de joden in Amsterdam.

Meer dan 100.000 van de 140.000 Nederlandse joden overleven de bezetting niet.

bron: https://www.verzetsmuseum.org/museum/nl/kinderen/bronnen/digitale_expo/topstukken/topstukken,stippenkaart - 202102061455

zie ook: https://www.archieven.nl/nl/search-modonly?mivast=298&mizig=210&miadt=298&miaet=1&micode=615&minr=1795717&miview=inv2

Met de hand ingekleurde kaart van de verspreiding van de joden over de gemeente Amsterdam. Statistiek en cartografie in dienst van de Duitse bezetter. Door Nederlandse ambtenaren gemaakt. Een radertje in de uitvoering van een massamoord. © NIOD Amsterdam
(gepubliceerd in De Standaard, datum onbekend)
Oorspronkelijk uit: VAN DELFT Marieke, STORM Reinder, De geschiedenis van Nederland in 100 oude kaarten, Lannoo, 2019, 400 pp., 59 EUR

www.parlement.com

Zijn gesjoemel met de staatsfinanciën was de hoofdreden voor die abdicatie.

Koning Willem II (1792-1849)
Willem I treedt in 1840 af en wordt opgevolgd door zijn zoon Willem II.
Willem II trouwt met Anna Paulowna (1795-1865), de dochter van de Russische Tsaar. Zij onderhouden intensieve betrekkingen met hun Russische verwanten.
In het Europese revolutiejaar 1848 zwicht Willem II voor de wensen van een liberale oppositie. Hij stemt in met een grondwet die de macht van de Koning sterk inperkt ten gunste van de volksvertegenwoordiging. Nederlands tweede Koning regeert tot zijn overlijden in 1849.
http://www.koninklijkhuis.nl/content.jsp?objectid=4505 (20051105)

"De Raad van State, die eind juni 1814 over deze concept-instructie (ontwerp van wet, LT) rapport uitbracht, had weinig essentieels toe te voegen, maar zette toch een vraagteken bij de afzonderlijke Rekenkamer voor de domeinen, omdat nu niet was na te gaan of de netto-opbrengst ervan wel in haar geheel aan de Staat was overgedragen. Deze opmerking was uiteraard niet verwerkt in de concept-wet, die begin juli aan de Staten-Generaal werd voorgelegd en na een snelle goedkeuring op 9 juli 1814 officieel werd uitgevaardigd."
19890083: 162 Heel opmerkelijk en al te gek wordt het wanneer men vaststelt dat deze wet ontbreekt in de Recueil des Lois, uitgegeven te Brussel in 1819. Hebben we hier te maken met misleiding en druk op de uitgever?

19630056 X A COUVEE, D.H. & PIKKEMAAT, G. 1813-15, ons koninkrijk geboren. Gebrocheerd, 191 pp. Illustraties in ZW en kleur. Met bibliografie en bronvermelding bij de illustraties. Op 30/11/1813 landt, met de hulp van de Engelsen, Prins Willem te Scheveningen. Op 29/3/1814 legt hij de eed af op de in zijn opdracht ontworpen grondwet. Op 1/8/1814 aanvaardt Willem I de soevereniteit over 'België'. Op 16/3/1815 neemt Willem I de titel aan van Koning der Nederlanden. Op 21/9/1815 wordt Willem I te Brussel ingehuldigd. Er wordt terecht nogal wat aandacht besteed aan het Congres van Wenen (p. 119-139) Alphen a/d Rijn Samson 1963

zie ook 19480052: 251

Proclamatie van 2 december 1813: Willem I aanvaardt de Souvereiniteit van Nederland
PROCLAMATIE van Z.H. WILLEM FREDERIK, PRINCE VAN ORANJE-NASSAU ENZ. ENZ. ENZ., houdende aanneming door Hoogstdenzelven van de Souvereiniteit van Nederland.

Van den 2. December 1813.

(STAATS-COURANT D'Ao. 1813 No.2)

WILLEM FREDERIK, Bij de gratie GODS, Prinse van Oranje-Nassau, aan alle, die dezen zullen zien, salut!

Onuitsprekelijk waren mijn aandoeningen bij de intrede van heden binnen deze hoofdstad. Teruggegeven aan het volk, dat ik nimmer opgehouden heb te beminnen, zag ik mij, na negentien jaren, als een' vader in het midden van zijn huisgezin.

Nooit, Nederlanders! zal mijn ontvangst in Holland, nooit mijne intrede in Amsterdam, uit mijn geheugen gaan, en, bij uwe liefde belove ik het u, bedrogen zult gij u niet vinden. Gij wilt het, Nederlanders! dat ik u meer zijn zal, dan ik u, zonder mijn afwezendheid, zoude geweest zijn. Uw vertrouwen, uwe liefde legt de souvereiniteit in mijne handen, en van alle zijden dringt men op de aanneming daarvan, wijl de nood van het Vaderland, wijl de toestand van Europa dit vordert.

Welaan dan, ik zal mijne bedenkingen aan uwe wenschen opofferen; ik aanvaarde wat Nederland mij aanbiedt, maar ik aanvaarde het ook alleen onder waarborging eener wijze constitutie, welke uwe vrijheid tegen volgende mogelijke misbruiken verzekert; ik aanvaarde het, in het volle gevoel der verpligting, welke mij deze aanneming oplegt.

Mijne voorouders hebben uwe onafhankelijkheid doen geboren worden. De handhaving daarvan zal de nimmer ophoudende taak van mij en de mijnen zijn. Ik reken, in deze nog altijd eenigszins hagchelijke oogenblikken, op uwe medewerking en opofferingen, en weldra zal, na eene korte inspanning, geen vreemdeling meer op uwen grond aan de geestdrift der herborene Natie, aan de zegepralende wapenen onzer Bondgenooten, onder Gods hulp tegenstand kunnen bieden.

Gedaan op het Raadhuis van Amsterdam, den 2den December 1813.

(L.S.) (was geteekend) Wm.Fr. PRINSE VAN ORANJE.

Lager stond:

Ter ordonnantie van Zijner Hoogheid.

(geteekend) F. VAN DER DUYN VAN MAASDAM.

Proclamatie van 1 december 1813: Willem I uitgeroepen tot Souvereine-Vorst van Nederland
PROCLAMATIE VAN COMMISSARISSEN-GENERAAL VAN HET ALGEMEEN-BESTUUR, residerende te Amsterdam, waarbij dezelve Z.K.H. Willem den Eersten tot Souvereine-Vorst van Nederland uitroepen.

Van den 1. December 1813

(STAATS-COURANT D'Ao. 1813 No.2)

Commissarissen-generaal van het Algemeen Bestuur, residerende te Amsterdam, aan de inwoners der genoemde hoofdstad.

LANDGENOOTEN!

Eindelijk is dan het oogenblik daar, dat aan alle uwe onzekerheid een einde maakt. De stormen van omwenteling zijn voorbij, en het werk, door onze groote voorouders, vóór twee eeuwen, onder groote oneenigheden, begonnen, is door ons eindelijk, onder bijna nog grootere zwarigheden, voleindigd. Geen vreemd vorst, onbekend met uwe belangen en met uwe zeden, zal meer over uwe dierbaarste regten naar willekeur beschikken; niet meer zal de vrucht uwer nijverheid een prooi voor vreemdelingen zijn; niet meer zullen uwe kinderen voor vreemde en met uw geluk strijdige belangen, buitenslands, ter slagtbank gevoerd worden; maar ook niet meer zal de onzekerheid vover de verdeeling der oppermagt uwe krachten verlammen, uwe magt ontzenuwen.

Het is geen WILLEM DE ZESDE, welke het Nederlandsche Volk heeft terug gevraagd, zonder te weten, wat het eigenlijk van hem te hopen of te verwachten had. Het is WILLEM DE EERSTE, die, als Souverein Vorst, naar den wensch der Nederlanderen, onder het volk optreedt, het welk eenmaal door een' anderen WILLEM DEN EERSTEN, aan de slavernij eener schandelijke buitenlandsche overheersching ontrukt werd. Uwe burgerlijke vrijheid zal door wetten, door eene die vrijheid waarborgende Constitutie, zekerder dan ooit gegrondvest zijn. Maar de veerkracht van buiten, de veerkracht van volken, wier staatsinrigting, voor het grootst gedeelte, de oorzaak was der wonderen, die zoo dikwijls Europa deden verstomd staan, zal ook bij ons, door eene gelijke veerkracht, in evenwigt gehouden worden.

Nog slechts weinig opofferingen zijn er noodig, en de naam van Holland zal, gelijk te voren, geëerbiedigd, en de vlag der Nederlanderen op alle zeeën gezien worden. De groote gebeurtenis is volëindigd. Nederland is vrij, en WILLEM DE EERSTE Souvereine Vorst van dat vrije Nederland.

Gedaan binnen Amsterdam, den 1sten December 1813

(geteekend) J.M. KEMPER.

FANNIUS SCHOLTEN.

1: Proclamatie van 30 november 1813 na aankomst Willem Frederik in Scheveningen
PROCLAMATIE van Z.H. WILLEM FREDERIK, PRINCE VAN ORANJE-NASSAU ENZ. ENZ. ENZ., te kennen gevende Hoogstdeszelfs bereidwilligheid zoo om de Ingezetenen in vorige onafhankelijkheid en welvaart te helpen herstellen, als om het verledene te vergeven en te vergeten, enz. enz. enz.

Van den 30. November 1813.

(STAATS-COURANT D'Ao. 1813 No.2)

WILLEM FREDERIK, Bij de gratie GODS, Prinse van Oranje-Nassau, enz. enz. enz.,

Allen den genen, die dezen zullen zien of horen lezen, salut!

WAARDE LANDGENOOTEN!

Na eene scheiding van negentien jaren, en na zoo vele rampen, heb ik het onuitsprekelijk genoegen, dat ik door u zelve eenstemmig in uw midden worde terug geroepen. Ziet mij hier aangekomen en gereed, om, onder den Goddelijken bijstand, u in het genot van uwe vorige onäfhankelijkheid en welvaart te helpen herstellen. Dit is mijn eenig doelwit en het opregt en vurig verlangen van mijn hart.

Ik kan u de stellige verzekering geven, dat het insgelijks het oogmerk is van de Bondgenooten. Het is, in het bijzonder, de wensch van Z.K.H. den Prins-Regent van het vereenigd Koningrijk van Groot-Brittanniën en Ierland. Hiervan zult gijlieden overtuigd worden door den grootmoedigen bijstand van dat magtig Rijk, die nl. onmiddelijk staat gegeven te worden, en die den grondslag zal leggen van de hernieuwing dier oude en naauwe betrekkingen van vriendschap en alliäntie, die zoo lang het geluk gemaakt hebben van beide Staten.

Ik ben bereid en heb vastelijk besloten, al het verledene te vergeven en te vergeten. Ons gemeen en eenig doeleinde moet zijn, de wonden van ons dierbaar vaderland te heelen en hetzelve in zijn' vorigen luister en aanzien onder de volkeren te herstellen. De herleefde koophandel zal, zoo ik vertrouwe, een der eerste en onmiddelijkste gevolgen zijn van mijn aankomst. Alle partijschap moet voor altoos van onder ons gebannen zijn. Geene pogingen zullen van mijn' kant, en van die van de mijnen, onbeproefd gelaten worden, om uwe onafhankelijkheid, uw geluk en voorspoed te verzekeren en te bevestigen.

Mijn oudste zoon, die, onder den onsterfelijken Lord Wellington, zich den roem zijner voorouders niet onwaardig getoond heeft, staat mij binnen kort te volgen. Vereenigt u dan, waarde Landgenooten, met hart en ziel met mij, en ons gemeene Vaderland is gered: de oude tijden zullen weldra herleven; en wij zullen aan onze kinderen de dierbare panden kunnen overmaken, die wij van onze voorouders ontvangen hebben.

Aldus gedaan, den 30sten November 1813, en uitgegeven onder mijne handteekening en bijgedrukt zegel.

(L.S.) (was geteekend) W.F. PR. van ORANJE.

(lager stond) Ter ordonnantie van Zijner Hoogheid.

(was geteekend) H. FAGEL

18850003: 219