Search





CATEGORIES


We found 49 books in our category 'BUYSSE'

We found 6 news items

We found 49 books




BUYSSE Cyriel
De Biezenstekker - gevolgd door: Driekoningenavond
Ingeleid en toegelicht door A. van Elslander en A.M. Musschoot. Gebrocheerd 176 pp. De originele tekst van de naturalistische novelle 'De Biezenstekker' verscheen in 1890 in 'De Nieuwe Gids'. De originele tekst van 'Driekoningenavond' dateert van 1930. Met glossarium. (Cyriel Buysse, geboren: 20 september 1859 te Nevele, overleden: 25 juli 1932 te Afsnee)
BUYSSE Cyriel@ wikipedia
€ 10.0
BUYSSE Cyriel
In de natuur
2de druk (de 1ste druk verscheen in 1905). Hardcover, in-8, 202 pp.
BUYSSE Cyriel@ wikipedia
€ 15.0
BUYSSE Cyriel
Van Hoog en Laag. Het eerste levensboek.
2de druk uit 1930. Softcover, 162 pp.
BUYSSE Cyriel@ wikipedia
€ 20.0
BUYSSE Cyriel
Tusschen Leie en Schelde: De steunpilaren der 'Ope van Vrede' - Het roomwitte koetje - De bedevaart naar Sint-Cornelius-Ten-Hove - Paatros
Softcover, kleine in-8, 222 pp. Noot LT: Dit is geen eerste druk. Die verscheen in 1904. Buysse (1859-1932). (Cyriel Buysse, geboren: 20 september 1859 te Nevele, overleden: 25 juli 1932 te Afsnee)
BUYSSE Cyriel@ wikipedia
€ 12.5
BUYSSE Cyriel
Het recht van de sterkste [Het recht van den sterkste - 1893] - roman
9de druk. Gebrocheerd, kartonnen cover, in-8, 180 pp. De sociaal geïnspireerde tekst - typisch voor de jaren 70 - op de backcover is van Hubert Lampo. (Cyriel Buysse, geboren: 20 september 1859 te Nevele, overleden: 25 juli 1932 te Afsnee)



BUYSSE Cyriel@ wikipedia
€ 12.5
BUYSSE CYRIEL
Het volle leven

Pb, in-8, 152 pp. Noot LT: Cyriel Buysse (Cyriel Buysse, geboren: 20 september 1859 te Nevele, overleden: 25 juli 1932 te Afsnee). De eerste druk van 'Het Volle Leven' verscheen in 1908.

BUYSSE CYRIEL@ wikipedia
€ 15.0
BUYSSE Cyriel
Het recht van de sterkste [Het recht van den sterkste - 1893]
3de druk. Gebrocheerd, kartonnen cover, in-8, 180 pp. De sociaal geïnspireerde tekst - typisch voor de jaren 70 - op de backcover is van Hubert Lampo. (Cyriel Buysse, geboren: 20 september 1859 te Nevele, overleden: 25 juli 1932 te Afsnee)



BUYSSE Cyriel@ wikipedia
€ 15.0
BUYSSE Cyriel
Zoals het was ...
3de druk. Pb 221 pp. Beschrijft de situatie in de fabriek van vader Buysse aan het einde van de 19de eeuw. De hoofdpersoon, Triphon, incarneert Buysse zelf. De eerste druk verscheen in 1921. (Cyriel Buysse, geboren: 20 september 1859 te Nevele, overleden: 25 juli 1932 te Afsnee)
BUYSSE Cyriel@ wikipedia
€ 15.0
BUYSSE Cyriel
Het Ezelken
222 pp.
BUYSSE Cyriel@ wikipedia
€ 10.0
BUYSSE Cyriel
Het volle leven (1908)

Latere druk. Hardcover, blauw linnen, geen stofwikkel, in-12, 250 pp. Noot Lucas Tessens: De eerste druk is die van 1908; in 1922 is er een tweede druk geweest; dit is een latere druk onder licentie van Van Dishoeck. In deze sterke roman schetst Buysse de teloorgang van een renteniersgezin. De dochter pleegt zelfmoord, de zoon bezwangert een volksmeisje (een schandaalrelatie die de familie tracht toe te dekken met geld), de vader houdt zich bezig met een pseudo-wetenschappelijk en encyclopedisch werk (een verwijzing naar Otlet?) en een boek dat nooit ter perse gaat. De moeder is de spilfiguur die het meest lijdt onder het verval van een bourgeois-ethiek. Voor een roman van voor de Eerste Wereldoorlog gaat Buysse driest tewerk en schuwt het afbreken van de heilige huisjes niet. Blijkbaar was reeds voor de grote wereldbrand 'de wereld van gisteren' aan zijn einde gekomen, want de zoon in dit verhaal lapt zijn laars aan elk fatsoen. Wanneer hij terug in de pas wil lopen, verlenen de ouders van de uitverkorene geen pardon en volgt de uitsluiting. 




Deze roman zet een hoop vraagtekens neer bij het 19de-eeuwse maatschappijmodel van rentenierschap, gearrangeerde huwelijken, onderdanigheid van personeel, de totaal verschillende relatie ouders-kinderen bij de upper- en de underclass. Buysse brengt een haast sociologische doorlichting van een besloten milieu. De stad is ook in dit verhaal de onbekende, anonieme en verderfelijke factor. Doch geheimen blijven niet bewaard in de hogere kringen.    

BUYSSE Cyriel@ wikipedia
€ 20.0
BUYSSE Cyriel
De schandpaal
2de druk. Pocket, 159 pp. Dit is een van Buysses laatste grote romans. De eerste uitgave dateert van 1928. Wat voor de moeder voor WO I nog een schande is, dat kan de dochter zich na WO I wel permitteren: geld kan de schande vergulden en maskeren. Buysse beschrijft prachtig de onbestemde angst van de boerenbevolking voor de aankomende oorlog. Want, wat is dat oorlog?
BUYSSE Cyriel@ wikipedia
€ 10.0
BUYSSE Cyriel
De schandpaal
1ste druk. Softcover, genaaid, 228 pp. Dit is een van Buysses laatste grote romans. Wat voor de moeder voor WO I nog een schande is, dat kan de dochter zich na WO I wel permitteren: geld kan de schande vergulden en maskeren. Buysse beschrijft prachtig de onbestemde angst van de boerenbevolking voor de aankomende oorlog. Want, wat is dat oorlog?
BUYSSE Cyriel@ wikipedia
€ 25.0
BUYSSE Cyriel
De schandpaal
1ste druk. Softcover, genaaid, 228 pp. Dit is een van Buysses laatste grote romans. Wat voor de moeder voor WO I nog een schande is, dat kan de dochter zich na WO I wel permitteren: geld kan de schande vergulden en maskeren. Buysse beschrijft prachtig de onbestemde angst van de boerenbevolking voor de aankomende oorlog. Want, wat is dat oorlog?
BUYSSE Cyriel@ wikipedia
€ 25.0
BUYSSE Cyriel
De schandpaal
Luxe-editie, hardcover, rood simili-leder met goudopdruk, in-8, 223 pp., leeslint, gezet in groot lettertype. Dit is een van Buysses laatste grote romans. De eerste uitgave dateert van 1928. Wat voor de moeder voor WO I nog een schande is, dat kan de dochter zich na WO I wel permitteren: geld kan de schande vergulden en maskeren. Buysse beschrijft prachtig de onbestemde angst van de boerenbevolking voor de aankomende oorlog. Want, wat is dat oorlog?
BUYSSE Cyriel@ wikipedia
€ 15.0
BUYSSE Cyriel
Het recht van de sterkste [Het recht van den sterkste]
2de druk bij Manteau. Paperback, in-8, 151 pp. Coverillustratie van Jan Vanriet. Deze roman uit 1893 is een der eerste naturalistische romans uit Vlaanderen. Men is het erover eens dat Buysse beïnvloed werd door Emile Zola, toen al verguisd in burgerlijke kringen. Buysses schrijftrant is niet overladen, zodat het werk niet verouderd aandoet. De spelling in deze uitgave is gemoderniseerd door de samenstellers van het Verzameld Werk. (Cyriel Buysse, geboren: 20 september 1859 te Nevele, overleden: 25 juli 1932 te Afsnee)
BUYSSE Cyriel@ wikipedia
€ 15.0
BUYSSE Cyriel
De schandpaal
1ste druk. Heringebonden in grijs decoratief linnen met titelvignet op de rug, originele omslag mee ingebonden, 228 pp. Dit is een van Buysses laatste grote romans. Wat voor de moeder voor WO I nog een schande is, dat kan de dochter zich na WO I wel permitteren: geld kan de schande vergulden en maskeren. Buysse beschrijft prachtig de onbestemde angst van de boerenbevolking voor de aankomende oorlog. Want, wat is dat oorlog?
BUYSSE Cyriel@ wikipedia
€ 25.0
BUYSSE Cyriel
Het gezin van Paemel - Driekoningenavond - Sususususut! - De plaatsvervangende vrederechter. - Vier tooneelstukken door Cyriel Buysse
Softcover, in-8, 235 pp. Het Gezin van Paemel: Dit stuk werd voor het eerst opgevoerd op 23 januari 1903 in de socialistische Multatuli-Kring te Gent. Sociaal plattelandsdrama. Boer Paemel, met drie zonen en drie dochters, pacht een hoeve van de baron. In Gent komen de arbeiders in opstand tegen de lage lonen. Op de boerderij zijn de meningen daarover verdeeld. Oudste zoon Eduard krijgt ruzie met vader en verlaat het huis. Andere zoon moet bij het leger en zal deserteren omdat hij niet op de arbeiders kan schieten. De derde zoon is gehandicapt; hij werd in zijn been geschoten door de zoon van de baron. De franstalige baron komt met zijn gezin op bezoek bij de boer om de jongste dochter op te eisen als dienstmeid. De zoon van de baron zal later bij haar een kind verwekken. De baron komt ook de pacht opslaan en waarschuwen dat de verloofde van de andere dochter, een stroper, niet meer over de vloer mag komen. Het gezin valt uit elkaar: twee zonen en een dochter emigreren naar Amerika, de gebrekkige zoon sterft, een dochter gaat in het klooster. Uiteindelijk blijft de boer alleen met zijn vrouw achter op de boerderij. Ironie: op 21 juli 1932, vlak voor zijn dood (25/7/1932), wordt CB zelf tot baron geadeld.
BUYSSE Cyriel@ wikipedia
€ 16.5
BUYSSE Cyriel
De nachtelijke aanranding
3de druk. Softcover, kleine in-8, 190 pp.
BUYSSE Cyriel@ wikipedia
€ 15.0
BUYSSE Cyriel
Romans en Verhalen: Lente - Tantes - Uleken - De wraak van Permentier - De biezenstekker - Een levensdroom
Hardcover met geill. stofwikkel (portret Buysse), ingebonden, linnen, goudopdruk op de rug, in-8, 460 pp. Noot LT: Dit werk bevat een biografische inleiding door Dr Romain Debbaut m.m.v. Prof Anne Marie Musschoot, waarin zij stilstaan bij het naturalisme/determinisme van B. en de tegenstand die hij opriep door te verklaren dat hij liever in het Frans had geschreven, wat zijn verkoop kelderde. Verder wijzen de inleiders op de zwakke boekenverkoop rond de jaren 1900 en de hoge boekenprijs. De thematiek van Buysse in combinatie met het boek als elitair product. (Cyriel Buysse, geboren: 20 september 1859 te Nevele, overleden: 25 juli 1932 te Afsnee)
BUYSSE Cyriel@ wikipedia
€ 10.0
BUYSSE Cyriel
Tragedie en andere vroege verhalen
Pb, grote in-8, 277 pp.
Bezorgd door Els Van Damme en Yves T'Sjoen.
Bevat:
Een levensdroom
Tragedie
Dukske
De biezenstekker
Van Alleijnes' ziel
De wraak van Permentier
Grueten Broos
't Beeldeken
Op het kleine gehucht
BUYSSE Cyriel@ wikipedia
€ 15.0

We found 6 news items

DRB
graaf Paul Buysse (78) overleden. R.I.P.
ID: 202312311219
Land: BEL
nws
Koninklijke Schenking doorgelicht en duister bevonden - Paul Buysse ontkent
ID: 201911271422
lees meer op de speciale website die vandaag opstart

De Koninklijke Schenking vindt zijn oorsprong bij Leopold II en diens plundering van Congo, in samenwerking met de koloniale holdings.

Historiek:
Naar aanleiding van zijn vijfenzestigste verjaardag besloot koning Leopold II om de onroerende goederen die hij de voorbije jaren had verworven en die bijdroegen tot het natuurschoon, aan het land te schenken. Hij liet dat op 9 april 1900 per brief weten aan de regering.
Hij bedong dat een aantal van die goederen nooit mocht worden verkocht. Sommige moesten hun oorspronkelijke functie en uitzicht bewaren. Een deel moest ter beschikking blijven van de troonopvolgers.
Met een brief van 15 november 1900 werden aan de inventaris van 9 april nog enkele goederen toegevoegd.
De Staat aanvaardde de schenking bij wet van 31 december 1903 (Belgisch Staatsblad van 1 januari 1904).
Daarnaast vinden sommige onroerende goederen van het patrimonium hun oorsprong bij het Verdrag tot Afstand van de Onafhankelijke Staat Congo van 28 november 1907 en de Bijkomende Akte aan dit verdrag van 5 maart 1908, goedgekeurd bij wetten van 18 oktober 1908 (Belgisch Staatsblad van 19 oktober 1908).
In het begin werd het beheer van al die goederen verzekerd door de Dienst der Domeinen van het Ministerie van Financiën.
Na verloop van tijd werd de Koninklijke Schenking opgericht als een zelfstandige openbare instelling van de Staat en onder het toezicht van de minister van Financiën (koninklijk besluit van 9 april 1930 - Belgisch Staatsblad van 29 mei 1930). De Koninklijke Schenking bezit een eigen rechtspersoonlijkheid en een volledige financiële autonomie, dat wil zeggen dat zij zelfbedruipend moet zijn, zonder lasten voor de belastingplichtige.

Nu blijkt uit onderzoek van De Tijd, Knack, Apache en VRT dat de belastingbetaler toch opdraait voor onderhouds- en renovatiekosten. Dat gebeurt via speciale constructies: huurcontracten waarbij de overheid als huurder ook renovatiekosten op zich neemt.
Volgens graaf (sinds 2014) Paul Buysse is er geen vuiltje aan de lucht en werden er ook nooit vragen gesteld naar het reilen en zeilen van de Koninklijke Schenking.
Een eenvoudig onderzoekje via Google brengt al aan het licht dat de graaf de waarheid geweld aandoet (het eufemisme is gewild): er zijn wetsvoorstellen (vanaf 2009), vragen in het kader van openbaarheid van bestuur, boeken, etc. geweest, die net aandrongen op meer transparantie.
zie het artikel van Herman Matthijs in 2007


zie ook de weigering van de Koninklijke Schenking om documenten mede te delen (2017-2018)

amendementen van Vuye en Wouters op de uitgavenbegroting 2017

zie ook een wetsvoorstel van 2015 erop gericht meer transparantie over de Koninklijke Schenking

zie ook wetsvoorstel van 2009 van Pol Van den Driessche

zie ook het boek van Vuye en Wouters (2016)

De top leidt een luizenleventje op kosten van de gemeenschap. In dit dossier moet ook maar eens onderzocht worden of op de gronden en gebouwen onroerende voorheffing moet betaald worden en of de beheerders zitpenningen ontvingen.
Welke rol speelde de Patrimoniumdocumentatie (het vroegere Kadaster) hierin?

Bovendien vragen we ons af of dit steekvlamjournalistiek zal zijn.
Zoja, dan heeft de belastingbetaler via de dotatie aan de VRT ook nog eens onnuttige - want zonder gevolgen - onderzoeksjournalistiek gefinancierd.

De NVA vraagt een Parlementaire Onderzoekscommissie. Terecht, zo menen wij.




Huidige samenstelling van de beheerraad:

Voorzitter: Graaf Paul Buysse

Afgevaardigde-beheerder: Ph. Lens, adviseur bij de Algemene Administratie van de Patrimoniumdocumentatie (FOD Financiën)
Beheerders :
A. d’Aspremont Lynden, ere-professor aan de universiteit Lille 3
Noël De Bruyne, intendant van de Civiele Lijst
J. Hennes, vleugeladjudant van de koning
H. D’Hondt, voorzitter van het Directiecomité van de FOD Financiën, administratief adviseur
M. Evenepoel, administrateur-generaal van het Agentschap voor Natuur en Bos van de Vlaamse overheid, technisch adviseur
Geert Noels, chief economist en vennoot van de nv Econopolis
Vincent Pardoen, vertegenwoordiger van Z.M. Koning Albert II
Br. Quévy, directeur-generaal van het Directoriaat-generaal Landbouw, Natuurlijke hulpbronnen en Leefmilieu van de Waalse overheidsdienst, technisch adviseur
Pierre Warnauts, ere-protocolchef van het Huis van de Koning

Secretaris, zonder medebeslissende stem:
B. Bekaert, attaché bij de Algemene Administratie van de Patrimoniumdocumentatie

Administratieve zetel:
Brederodestraat 14
1000 Brussel

Land: BEL
Categorie: POLITICS - GESJOEMEL
Article 201910081497: net verschenen: Renders Luc, Koloniseren om te beschaven. Het Nederlandstalige Congoproza van 1596 tot 1960
nws
net verschenen: Renders Luc, Koloniseren om te beschaven. Het Nederlandstalige Congoproza van 1596 tot 1960
ID: 201910081497
Hardcover, in-8, 495 pp., bibliografische noten, bibliografie, auteursindex.
LUC RENDERS OVER DE NEDERLANDSTALIGE CONGOLITERATUUR
In dienst van kerk, staat en industrie
Elke literatuurgeschiedenis is ook een mentaliteitsgeschiedenis. Dat geldt zeker voor een koloniale literatuurgeschiedenis. Neerlandicus Luc Renders brengt de Nederlandstalige Congo­literatuur in kaart. ‘De kolonisatie zelf werd amper in vraag gesteld’, zegt hij. TOON HORSTEN
LUC RENDERS
Koloniseren om te beschaven. Het Nederlandstalige Congoproza van 1596 tot 1960. Gramadoelas, 496 blz., 34,95 €.
0 van 100
Vlaamse striphelden die door de donkere binnenlanden van Belgisch Congo trokken, wisten wat hen te wachten stond: ze eindigden vaak, onvriendelijk bejegend door met speren zwaaiende inboorlingen, in een kookpot. Maar hoe zat het in de literatuur? Luc Renders, emeritus hoogleraar aan de universiteit van Hasselt, baande zich een weg door wat Vlaamse en Nederlandse schrijvers destijds over Congo te melden hadden, en brengt zijn bevindingen nu samen in de uitvoerige literair-wetenschappelijke studie Koloniseren om te beschaven. Het Nederlandstalige Congoproza van 1596 tot 1960.

Dat zo’n boek nog niet bestond, mag verbazing wekken. Het zegt iets over onze omgang met het koloniaal verleden. Rondreizende avonturiers, missionarissen met heimwee en eenzame ambtenaren die troost zoeken in de armen van hun zwarte ménagère: het is een bont gezelschap dat 500 bladzijden lang aan de lezer voorbijtrekt. Een ooit bloeiend maar nu al decennia ondergesneeuwd onderdeel van de literaire geschiedenis komt tot leven.

Maar het boek leert vooral hoe onze voorouders keken naar de activiteiten die eerst door koning Leopold II en later door het koninkrijk België in Midden-Afrika werden ontplooid. Renders stelt zich namelijk niet alleen de vraag wie welke boeken over Congo publiceerde, hij wil ook weten welke houding de schrijvers in kwestie innamen tegenover de kolonisatie. Deelde iedereen het grote beschavingsoptimisme van koning en koninkrijk?

‘De grote Nederlandstalige Congoroman, die de hele geschiedenis in perspectief plaatst, moet nog geschreven worden’

‘Ik begin mijn overzicht lang voor de kolonisatie. Die voorgeschiedenis heeft in wezen niets met de kolonisatie te maken, maar ze is erg belangrijk. Want lang voor Leopold II Congo inlijfde als zijn persoonlijk bezit, waren er al veel contacten tussen Europa en Midden-Afrika, vooral tussen Portugal en het koninkrijk Kongo. Kongo had het katholicisme aangenomen als staatsgodsdienst, en de Portugezen speelden er een actieve rol bij de slavenhandel. Ook Vlaamse missionarissen trokken er in die tijd naartoe, én er werd al in het Nederlands over geschreven. Toen Leopold II Congo Vrijstaat oprichtte, het katholicisme wilde invoeren én de slavernij wilde bestrijden, sloot hij – in ieder geval in zijn discours – aan bij wat er vroeger was gebeurd.’

U noemt ‘Batavia’ van Hendrik Conscience uit 1858 als de eerste Vlaamse koloniale roman. Deze verscheen bijna dertig jaar vóór de oprichting van Congo Vrijstaat.
‘Leopold I, de eerste Belgische koning, ondernam van bij zijn aantreden meteen pogingen om een kolonie te verwerven. Met Batavia, een roman over Nederlands-Indië, wilde Conscience de koloniale ambities van de koning onderschrijven, promoten en aanvaardbaar maken bij de bevolking.’


Een zuster leert Congolese kinderen snit en naad. Roger-Viollet

Bleef de literatuur vooral een propaganda-instrument toen Congo Vrijstaat er eenmaal was?
‘In grote mate wel. In heel veel informatieve literatuur werd de lof gezongen van de plannen van Leopold II. Al waren er ook mensen als Cyriel Buysse, die al in 1885 de draak stak met de koning en de opportunistische jaknikkers die zijn koloniale plannen verheerlijkten.’

Het merendeel van de mensen die vanuit België naar Congo vertrokken was Nederlandstalig – bij de missionarissen ging het zelfs om 85 procent. Maar de officiële voertaal was Frans. Bestond er iets als een Nederlandstalig literair leven?
‘De manier waarop hij naar vrouwen kijkt maakt het werk van Jef Geeraerts onleesbaar. ik word niet vrolijk van wat hij met zijn talent heeft gedaan’

‘De top van de koloniale hiërarchie was Franstalig, maar daaronder zaten inderdaad vooral Vlamingen. Dat heeft tot gevolg dat er veel in het Frans is verschenen, maar méér in het Nederlands, want de grote meerderheid van de missionarissen en ambtenaren schreef in het Nederlands. Tot een literair leven in Congo leidde dat echter niet. Vrijwel alle titels rolden in België van de persen. Het bleef literatuur die niet voor de plaatselijke bevolking was bestemd, maar voor het Vlaamse lezerspubliek, met als doel steeds de koloniale gedachte ingang te laten vinden bij de bevolking.’

De titel van uw boek, ‘Koloniseren om te beschaven’, vat de centrale gedachte van al die teksten samen: wij, Europeanen, brengen de beschaving bij de primitieve bevolking. Werd dat basisidee nooit in vraag gesteld?
‘Amper. Er was kritiek op de manier waarop de kolonisatie werd aangepakt, niet op de kolonisatie zelf. Al waren er uitzonderingen, zoals Cyriel Buysse, Henri van Booven, die de prachtige roman Tropenwee schreef, of de handelaar Anton Gresshof, die sterk uithaalde naar wat er in Congo gebeurde.’

De scherpste aanvallen, zeker in de tijd van Leopold II, kwamen uit het buitenland. Had dat geen invloed op wat er in het Nederlands verscheen?
‘De kritiek van mensen als Roger Casement, Edmund Morel, Mark Twain of Joseph Conrad was vooral politiek heel belangrijk. De publieke opinie keerde zich, met name in Engeland, tegen Leopold II. Maar in de Nederlandstalige literatuur is daar geen weerslag van te vinden.’

Hoe relevant is die koloniale literatuur vandaag nog?
‘Vanuit cultuurhistorisch oogpunt lijkt ze me erg belangrijk. Ruim tachtig procent van de publicaties verdedigt de officiële beschavingsagenda, en schaart zich achter de drie pijlers van de koloniale maatschappij: kerk, staat en industrie. In Vlaanderen heerste er blijkbaar een grote consensus over al het goede werk dat in Congo gebeurde. Er was nauwelijks een tegenstem te horen. Terwijl het toch wel duidelijk was – en ik ga er in het boek ook uitgebreid op in – dat de koloniale realiteit vaak haaks stond op dat beschavingsideaal.’

Kregen de Congolezen zelf ook een stem?
‘De Congolezen komen vooral aan bod als lijdend voorwerp voor al die beschavingsactiviteiten – en in vrijwel alle gevallen betonen ze zich dankbaar voor wat de kolonisatie hen heeft gebracht.’

René Poortmans is de uitzondering die de regel bevestigt.
‘Poortmans schreef eind jaren 30 twee koloniale romans, waaronder Moeder ik sterf. De titel van dat boek wordt uitgesproken door een zwart personage, en het vat zijn lot goed samen. Echt veel potten brak Poortmans niet, en er is wel wat aan te merken op zijn romans, maar in zijn manier van kijken naar de kolonisatie was hij wel baanbrekend en uniek in zijn tijd.’

De grote Vlaamse schrijvers van de koloniale tijd hebben opvallend genoeg amper over Congo geschreven. Buysse is een uitzondering, Gerard Walschap is een andere.
‘Walschap reisde zelf naar Congo na de dood van zijn broer Alfons. Hij bezocht de missiepost waar zijn broer actief was geweest. In de kamer van Alfons besliste hij een Congoroman te schrijven – als eerbetoon aan zijn broer, die dat graag had willen doen. Dat werd Oproer in Congo, een roman uit 1953. Walschap pleitte daarin voor een kolonisatie met een menselijk gelaat, die rekening hield met de stem van de zwarte. Toen misschien een interessante gedachte, maar dat hij ten gronde een pleidooi vóór de kolonisatie afstak, heeft hem toch veel kritiek opgeleverd.’

U legt de laatste hand aan een tweede boek, over de postkoloniale literatuur. Verandert er iets fundamenteels na de Congolese onafhankelijkheid van 1960?
‘De onafhankelijkheid kwam onverwacht en snel, en ging gepaard met nogal wat geweld. In de jaren daarna kreeg je een opbloei van de koloniale letterkunde. Er was duidelijk een schok die verwerkt moest worden, maar tot een dieper doordenken over de kolonisatie op zich leidde dat niet. Veel romans over de moeilijkheden na de onafhankelijkheid bleven oppervlakkig. De schuld voor het geweld werd bij de zwarten gelegd; tijdens de opstand had de primitieve aard van de zwarte plots weer de bovenhand gekregen. De beschavingsretoriek van vroeger bleef gewoon overeind. Met één verschil: voor de onafhankelijkheid haalde de beschaving de bovenhand op de primitiviteit, nadien was het andersom. Van de uitbuiting die de grondslag vormde van de kolonisatie werd met geen woord gerept…’

Hoe kijkt u naar het werk van Jef ­Geeraerts?
‘Hij was getalenteerd, maar ik word niet vrolijk van wat hij met dat talent heeft gedaan.’

‘De manier waarop hij naar vrouwen kijkt, maakt zijn werk onleesbaar.’

‘Daarnaast wil hij zich, als een soort van primitieve natuurmens, op het niveau van de Congolees plaatsen, maar dan wel met alle voordelen van de koloniale elite. Hoe hij zich met een glas whisky in de ene en zijn geweer in de andere hand een blank paradijsje had geschapen, met beschikbare zwarte vrouwen op afroeping, zou potsierlijk zijn als het niet zo tragisch was. Wat mij betreft is Geeraerts aan een herwaardering toe. En daar bedoel ik mee: een ont-waardering.’
Hoe lang heeft die beschavingsretoriek standgehouden?
‘De grote Nederlandstalige Congoroman, die de hele geschiedenis in perspectief plaatst, moet nog geschreven worden. Paul Brondeel schreef twee mooie, heel kritische boeken, maar het ultieme boek dat tot de kern doordringt, is er nog niet. Al was er natuurlijk wel de grote kentering, met Terug naar Congo van Lieve Joris. Voor het eerst ging een blanke schrijver naar Congo met de bedoeling om de Congolees te leren kennen. Ze vertrok in het voetspoor van haar oom missionaris, maar liet de vreemde biotoop waarin die had geleefd achter zich, en ging op zoek naar het échte Congo.’
Land: COD
BUYSSE Martine
Man driving his car
ID: 201702130350


Potloodtekening.
De talentrijke Martine Buysse woont in Damme.
LT
Lijst van de Belgische kunstschilders met geboorte- en sterfdatum (uiteraard niet exhaustief)
ID: 201410251109
Pierre Abattucci 1871-1942, Victor Abeloos 1881-1965, Léon Abry 1857-1905, Robert Aerens 1883-1969, Pierre Alechinsky 1927, Fernand Allard l'Olivier 1883-1933, Gerard Alsteens 1940, Henri Anspach 1882-1979, Armand Apol 1879-1950, Berthe Art 1857-193, Alphonse Asselbergs 1839-1916, Alphonse Backeljau, Albert Baertsoen 1866-1922, Edgar Baes 1837-1909, Firmin Baes 1874-1934, Lionel Baes 1839-1913, Giljom Ballewijns 1875-1944, Georges-Marie Baltus 1874-1967, Willem Battaille 1867-1933, Charles Baugniet 1814-1886, Euphrosine Beernaert 1831-1901, Charles-Louis Bellis 1837-?, Hubert Bellis 1831-1902, Fred Bervoets 1942, Franz Binjé 1835-1900, Charles Bisschops 1894-1975 Maurice Blieck 1876-1922 Anna Boch 1848-1936 Eugène Boch 1855-1941, Gaston Bogaert 1918 Jean-Marie Boomputte 1947 Guglielmo Borremans 1672-? Michaël Borremans 1963 Andrée Bosquet 1900-1980 Paul Boudry 1913-1976 François-Joseph Boulanger 1819-1873 Hippolyte Boulenger 1837-1874 Paul Bril 1554-1626 Eugène Broerman 1861-1932 Jean Brusselmans 1884-1953, Félix Buelens 1850-1921, Gustaaf Buffel 1886-1972, François Bulens 1857-1939, Pol Bury 1922-2005, Buysse Georges 1864-1916 Henriëtte Calais 1863-1951 Jacques Callaert 1921-1996 Charles-René Callewaert 1893-1936 Jean Capeinick 1838-1890 Jan-Karel Carpentero 1784-1823 Evariste Carpentier 1845-1922 François Cautaerts 1810-1881 Ceramano 1831-1909 Achille Chainaye 1862-1915 Philippe de Champaigne 1602-1674 Frantz Charlet 1862-1928 Albert Ciamberlani 1864-1956 Alexandre Clarys 1857-1920 Emile Claus 1849-1924 Henri Cleenewerck 1818-1901 Emile Clerico 1902-1976 Louis Clesse 1889-1961 Jan Cobbaert 1909-1995 Hubert Coeck 1871-1944 André Collin 1862-1930 (20030076:72) Willie Cools 1932-2011 Joseph Coosemans (zie 19820116) Eugène Jean Copman 1839-1930 Omer Coppens 1864-1926 Albéric Coppieters 1878-1902 Oscar Cornu 1866-1939 Albert Cortvriendt 1875-? Edouard-Louis Cottart 1842-1913 Jan Cox 1919-1980 Jules Cran 1876-1926 Paul Craps 1877-1937 Luc-Peter Crombé 1920-2005 Louis Crépin 1828-1887 Freddy Danneel 1929-2008 Robert Davaux ca. 1885-1965 Hugo Debaere 1958-1994 Julien De Beul 1868-? Laurent De Beul 1841-1872 Gaston De Biemme Marie De Bièvre 1865-1940 Nathalie de Bourtzoff Sophie de Bourtzoff Adriaan De Braekeleer 1818-1904 Evarist De Buck 1892-1974 Gilbert Declercq 1946 René De Coninck 1907-1978 Jan De Cooman 1893-1949 Herman De Cuyper 1904-1992 William Degouve de Nuncques 1867-1935 Babette Degraeve 1965 Henri De Graer 1856-1915 Henry de Groux 1866-1930 Carlos De Haes 1826-1898 Louise De Hem 1866-1933 Nicaise De Keyser 1813-1887 (zie 19790122) Raoul De Keyser 1930 Victor De Knop 1883-1979 Raymond de la Haye 1882-1914 Roland Delcol (1942- Willem Delsaux 1862-1945 Paul Delvaux 1897-1994 Jean Delville 1867-1953 Jean Delvin 1853-1922 Ghislaine de Menten de Horne 1908-1995 Pieter De Mets (zie 19790122) Thomas Deputter 1896-1972 Michel De Roeck 1954-2005 Valerius De Saedeleer 1867-1941 Edmond De Schampheleer 1824-1899 Jan de Smedt 1905-1954 Prosper De Troyer 1880-1961 Edouard De Vigne 1808-1866 Emma De Vigne 1850-1898 Félix De Vigne 1806-1842 Albert De Vos 1868-1950 Liéven De Winne 1821-1880 Marguérite Dielman 1865-1942 Leon Dieperinck 1917 Marthe Donas 1885-1967 Christian Dotremont 1922-1979 Albert Droesbeke 1896-1929 Edmond Dubrunfaut 1920-2007 Hugo Duchateau 1938 Julien Joseph Ducorron 1770-1848 Henri Dupont 1890-1961 Mathilde Dupré-Lesprit 1836-1913 Jef Dutillieu 1876-1960 Albert Dutry 1860-1918 Marie Dutry-Tibbaut 1871-1953 Edmond Dutry 1897-1959 Jean-Marie Dutry 1899-1986 Jacobus Josephus Eeckhout 1793-1861 Alfred Elsen 1850-1914 Albert Embrechts 1914-1997 Peter Engels 1959 Joe English 1882-1918 Henri Evenepoel 1872-1899 Desire Everaerts 1824-1879 Emile Fabry 1865-1966 Pieter Faes 1750-1814 Rombout Faydherbe 1649-1674 Willy Finch 1854-1930 Gustave Flasschoen 1868-1940 Jules Fonteyne 1878-1964 Jean-Jacques Gailliard 1890-1976 Louis Gallait 1810-1887 Mary Gasparioli 1856-? Lucas Gassel 1500-1570 Willem Geets 1838-1919 Joseph Louis Geirnaert 1790-1859 Victor-Jules Génisson 1805-1860 Ferdinand Giele 1867-1929 Joseph Gindra 1862-1938 Hubert Glansdorff 1877-1963 Albert Gregorius 1774-1853 Godfried Guffens 1823-1901 Lucien Guinotte 1925-1989 Paul Hagemans 1884-1959 Louis Haghe 1806-1885 René Hansoul 1910-1979 Gaston Haustraete 1878-1949 Pierre-Jean Hellemans 1787-1845, Valentin Henneman 1861-1930, Charles Hermans 1839-1924, Paul Hermans 1898-1972, Paul Hermanus 1859-1911, Adrien-Joseph Heymans 1839-1921, Marie Howet 1897-1984 Henri Huklenbrok ca. 1870-1952 Léon Huygens 1876-1919 Florent Isenbaert 1827-? Jacob Jacobs 1812-1879 William Jelley 1856-1932 Antoine Jorissen 1884-1962 Luc Kaisin 1900-1963 Franz Kegeljan 1847-1921 Ignace Kennis 1888- 1973 Anna Kernkamp 1868-1947 Renée Keuller 1899-1981 Fernand Khnopff 1858-1921 Margot Knockaert 1910-1997 Eugène Laermans 1864-1940 Pierre Langlet 1848-? Paul Lauters 1806-1875 Georges-Émile Lebacq 1876-1950 Stéphanie Leblon, 1970 Henri Lehon 1809-1872 Charles Leickert 1816-1907 Hendrik Leys 1815-1869 Anne Liebhaberg 1955- Peter Joseph Linnig 1777-1836 Jan Jozef Linnig 1815-1891 Willem Jozef Linnig Sr. 1819-1885 Willem Linnig Jr. 1842-1890 Benjamin Linnig 1860-1929 Zoë Linnig 1893-1979 Diane Linnig 1894-1978 Lambert Lombard 1505-1566 Jean-François Luypaert 1893-1954 Henry Luyten 1859-1945 Armand Maclot 1877-1959 (zie 19820116) Jacques Madyol 1871-1950 Jo Maes 1923 Mil Maeyens 1882-1952 René Magritte 1898-1967 Maurice Mareels 1893-1976 Ferdinand Marinus 1808-1890 Paul-Jean Martel 1878-1944 Hervé Martijn 1961- Armand Massonet 1892-1979 Paul Masui-Castrique 1888-1981 Joseph Maswiens 1828-1880 Didier Matrige 1961-2008 Jean Mayné 1854-1924 Marten Melsen (zie 19790122) Jules Merckaert 1872-1924 Charles Mertens 1865-1919 Guillaume Michiels 1909-1997 Sonja Michiels 1945 Ernest Midy 1877-1938 Frans Minnaert 1929-2011 Willy Minders 1913-1977 (zie 19820116) Florent Mols 1811-1896 Robert Mols 1848-1903 Constant Montald 1862-1944 Louis Adrien Moons 1769-1844 Frank Mortelmans (zie 19790122) Auguste Musin 1852-1923 François Musin 1820-1888 Balthasar-Paul Ommeganck 1755-1826 Marie Ommeganck 1784-1857 Maria-Jacoba Ommeganck 1760-1849 Alfred Ost 1884-1945 Henri Ottevaere 1870 -1944 Pierre Paulus 1881-1959 Kurt Peiser 1887-1962 Henri Louis Permeke 1848-1912 Constant Permeke 1886-1952 Erik Pevernagie 1939 Louis Pevernagie 1904-1970 Léon Philippet 1843-1906 Rudi Pillen 1931-2014 Albert Pinot 1875-1962 Marc Plettinck 1923-2006 André Plumot 1829-1906 Pieter-Frans Poelman 1801-1826 Renée Prinz 1883-1973 Joseph Quinaux 1822-1895 Jean Raine 1927-1986 Armand Rassenfosse 1862-1934 Roger Raveel 1921-2013 Frans Regoudt 1906-1977 Georges Reinheimer 1850-? Julia Rijsheuvels Léon Riket 1876-1938 Lucien Rion 1875-1939 Louis Robbe 1806-1887 Daniël-Adolphe Roberts-Jones 1806-1874 Jean-Baptiste Robie 1821-1910 Ernest Rocher 1872-1938 François Roffiaen 1820-1898 Georges Rogy 1897-1981 Alfred Ronner 1851-1901 Alice Ronner 1857-1957 Emma Ronner 1860-1936 Renée Rops 1887-1973 Alfred Ruytincx 1871-1908 Albert Saverys 1886-1964 Jules Schmalzigaug 1882-1917 Antoine Schyrgens 1890-1981 Jacques Schyrgens 1923 Joseph Schubert 1816-1885 Lode Sebregts 1906-2002 Auguste-Ernest Sembach 1854-? Albert Servaes 1883-1966 Michel Seuphor 1901-1999 Victor Simonin 1877-1946 Frans Balthasar Solvyns 1760-1824 Michel-Joseph Speeckaert 1748-1838 Leon Spilliaert 1881-1946 Alfred Stevens 1823-1906 Joseph Stevens 1816-1892 Jan Stobbaerts 1838-1914 Ildephonse Stocquart 1819-1889 François Stroobant 1819-1916 Michael Sweerts 1618-1664 Jan Swerts 1820-1879 Charles Swyncop 1895-1970 Philippe Swyncop 1878-1949 Jean-Baptiste Tency Georges Teugels 1937-2007 Louis Thevenet 1874-1930 Daan Thulliez 1903-1965 Emile Thysebaert 1873-1963 Pierre Toebente 1919-1997 Léon Tombu 1866-1958 Jef Toune 1887-1940 Charles Tschaggeny 1815-1894 Edmond Tschaggeny 1818-1873 Luc Tuymans 1958 Edgard Tytgat 1879-1957 Leon Valckenaere 1853-1932 Jan Van Beers 1852-1927 Hilaire Vanbiervliet 1890-1981 Louis Pierre Van Biesbroeck 1839-1919 Willem Van Buscom 1797-1834 Jan Van Campenhout 1907-1972 Jef Van Campen 1934 Frans Van Damme 1858-1925 Frits Van den Berghe 1883-1939 Louis Van den Eynde 1881-1966 Serge Vandercam 1924-2005 Benoni Van der Gheynst 1876-1946 Edmond Van der Haeghen 1836-1919 Jan Van Der Smissen 1944-1995 Theo Van de Velde 1921-2005 Martine Van de Walle 1968 Gustave Van de Woestyne 1881-1947 Gabriel Van Dievoet 1875-1934 Emile Van Doren 1865-1949 (zie 19820116) Raymond Van Doren 1906-1991 Adolf Van Elstraete 1862-1939 Frans Van Giel 1892-1975 Louis Van Gorp 1932-2008 José Van Gucht 1913-1980 Willem Van Hecke 1893-1976 Gustaaf Van Heste 1887-1975 Edith Van Leckwyck 1899-1987 Louis Van Lint 1909-1986 Leo Van Paemel 1914-1995 George Van Raemdonck 1888-1966 Jozef Van Ruyssevelt 1941-1985 Théo van Rysselberghe 1862-1926 Achiel Van Sassenbrouck 1886-1979 Petrus van Schendel 1806-1870 Dan Van Severen 1927-2009 Eugeen Vansteenkiste 1896-1963 Georges Vantongerloo 1886-1965 Jef van Tuerenhout 1926-2006 Georges Van Zevenberghen 1877-1968 Gerard Vekeman 1933 Charles-Louis Verboeckhoven 1802-1889 Eugène Verboeckhoven 1798-1881 Marguerite Verboeckhoven 1865-1949 Jos Verdegem 1897-1957 Marcel-Henri Verdren 1933-1976 Paul Verdussen 1868-1945 Piet Verhaert 1852-1908 Séraphin Vermote 1788-1837 Barth Verschaeren 1888-1946 Karel-Willem Verschaeren 1881-1928 Theodoor Verschaeren 1874-1937 Alfred Verwee 1838-1895 Emma Verwee Louis-Charles Verwee 1836-1882 Louis-Pierre Verwee 1807-1877 Frans Vinck 1827-1903 Jozef-Xavier Vindevogel 1859-1941 Charles-Louis Voets 1876-? Henry Voordecker 1779-1861 Victor Wagemaekers 1876-1953 Maurice Wagemans 1877-1927 Gustave Walckiers 1831-1891 Taf Wallet 1902-2001 Antoine Wiertz 1806-1865 Edgard Wiethase 1881-1965 Wilchar 1910-2005 Georges Wilson 1850-1931 Roger Wittevrongel 1933 Rik Wouters 1882 - 1916 Juliëtte Wytsman 1866-1925 Joris-Frederik Ziesel 1755-1809
MUSSCHOOT Anne Marie, [BUYSSE Cyriel]
KANTL-colloquium 'Oorlogsdagboeken van Vlaamse auteurs' op 9 oktober 2014.In haar lezing ‘Is de ganse wereld nu opeens krankzinnig geworden?’ schetste Anne Marie Musschoot een beeld van Cyriel Buysse als getuige van de Grote Oorlog.
ID: 201410091465