The Making of the MAS 1995-2010(Nederlandstalige uitgave) [Museum aan de Stroom]

Hardcover, 4to, 175 pp., rijkelijk geïllustreerd. In het voorwoord van Anthonis (initiatiefnemer) vernemen we iets over de grote invloed van Stéphane Beel op de restyling van de Antwerpse musea. Ook vermeldt hij het plan om op de Hanzestedenplaats een reusachtig winkelcentrum te bouwen. Gelukkig ging dat niet door. Noteer dat het architectonisch ontwerp uit Rotterdam komt: Neutelings Riedijk Architecten. In de stenen in het interieur zijn drieduizend (3.000 !) medaillons ingewerkt: in de vloer, de muren, in het plafond. Het ontwerp is van Tom Hautekiet, de knullige tekst is van Tom Lanoye; de uitleg die Lanoye op pagina 134 geeft is zo mogelijk nog banaler. Hoeveel de heren vingen met hun medaillons wordt in het boek niet vermeld. Het zgn. panoramadak is niet toegankelijk voor gehandicapten (of is het mindervaliden?) want de lift reikt niet tot daar. In 2011 ondervroegen wij hierover de verantwoordelijken. Schepen Voorhamme antwoordde op 13/5/2011 het volgende: "Dat het dakterras niet voor iedereen toegankelijk is, zou een zeer spijtige zaak zijn. Ik hoop alvast dat men hier rekening mee gehouden heeft of dat men hier snel remediërende maatregelen kan treffen. Uw vraag heb ik dan ook doorgegeven aan de schepen voor cultuur Philip Heylen met de vraag u spoedig een antwoord te verschaffen." Cathy Pelgrims (Coördinatie Publiekswerking) antwoordde op 17/5/2011: "Het panoramisch dak is niet bereikbaar met de lift, omdat het gebouw aanvankelijk nooit werd ontworpen met een panoramaterras. Daarom werd een toegang tot een dakterras nooit bedacht of voorzien. Er is met andere woorden steeds een lift voorzien tot +9, wat toen het maximale bereikbare punt was in het gebouw voor iedereen. Speciaal ook met het oog op het toegankelijk maken van alle verdiepingen voor mensen met een beperkte mobiliteit. Er werd pas geoordeeld het panoramaterras toegankelijk te maken toen het gebouw al als ruwbouw gerealiseerd was en het bouwtechnisch niet meer mogelijk was een lift naar +10 te voorzien (wegens plaatsing technische ruimten op dak). Het zijterras is en blijft echter ten allen tijde ter beschikking van rolstoelgebruikers!" Wat schepen Heylen op pagina 25 poneert is in deze context dan ook wrang en cynisch: "(...) we zorgen ervoor dat het dak gratis toegankelijk is voor iedereen en we werken een prijszetting uit waarbij drempels worden weggewerkt zodat iedereen het MAS kan bezoeken." Een mooi gebouw met communicatie-epilepsie.