De wetenschap van de wetgever. De klassieke politieke economie en het Belgische landbouwbeleid 1830-1884.

ICAG-studie. Pb, in-8, 487 pp., uitgebreide bibliografie, index. With English summary. Avec résumé en français. 'Ideas of economists and political philosophers are more powerful than is commonly understood'. Met deze uitspraak ging Keynes in 1936 in tegen de diepgewortelde overtuiging dat belangen van economische aard vaak allesbepalend zijn. In zijn boek toetst Van Dijck deze uitspraak aan het Belgische landbouwbeleid tussen 1830 en 1884. Kon de economische wetenschap zich aandienen als richtsnoer voor het beleid tegen allerhande economische belangen in? De landbouwpolitiek vormt een interessante casus omdat de economisten de intrekking van de protectionistische graanwetten als een eerste graadmeter voor hun succes beschouwden. Het landbouwbeleid stond bovendien volop in de aandacht door de opeenvolgende ernstige voedselcrisissen (vanaf 1845) in het midden van de 19de eeuw. De ideeën van economisten en hun inspanningen om die te verspreiden worden in dit boek geconfronteerd met de politieke besluitvorming over het landbouwbeleid. Het Parlement debatteerde vaak wekenlang over de zin en onzin van staatsinterventie (bvb. de aankoop van fokdieren) en vrijhandel. Vooral de discussies tussen de voor- en tegenstanders van vrijhandel laaiden hoog op. Uiteindelijk bleken regering en Parlement steeds MINDER geneigd om in te gaan op de verzuchtingen van de bevolking om op te treden tegen onrechtvaardige voedselprijzen. De vervanging van een moreel-economisch door een liberaal-economisch referentiekader was daarmee de meest tastbare uiting van de invloed van de economische wetenschap op de politieke besluitvorming in het midden van de 19de eeuw.
Is het vandaag anders?