Tussen mandaat en kolonie. Rwanda, Burundi en het Belgische bestuur in opdracht van de Volkenbond (1916-1932)

Pb met flappen, in-8, 279 pp., illustraties, 3 kaarten in ZW, foto's gemaakt door koning Leopold III, bibliografische noten, bibliografie.
Ingeborg Vijgen promoveerde in 2003 tot doctor in de geschiedenis aan de KU-Leuven op een proefschrift over het Belgische mandaathouderschap over Ruanda-Urundi. (Noot LT: De titel had dus in feite Ruanda-Urundi moeten bevatten en niet Rwanda, Burundi.)
Tekst van de binnenflap (gecorrigeerd, LT):
Tijdens de hoogdagen van het Europese imperialisme in Centraal-Afrika, op einde van de negentiende - begin van de twintigste eeuw, spraken weinig Centraal-Afrikaanse landen zo tot de verbeelding als Ruanda-Urundi. Op deze voormalige Duitse koloniën rustten hoge economische verwachtingen. Na de Eerste Wereldoorlog wilde de US-president Wilson erover waken dat de Duitse overzeese gebieden niet als oorlogsbuit onder de Europese koloniale mogendheden zouden worden verdeeld. Hiertoe werd een mandatensysteem ontworpen dat de mandaathoudende mogendheden geen volledige soevereiniteit toekende en een beginnende internationale controle in het leven riep. België, actief in de regio als koloniale mogendheid in Congo, kreeg het mandaat over Ruanda-Urundi. In dit boek wordt het mandaathouderschap van België voor het eerst grondig in kaart gebracht. Het levert daarmee een belangrijke bijdrage tot de geschiedenis van het Belgische kolonialisme in Centraal-Afrika. Aan de hand van unieke bronnen geeft Ingeborg Vijgen een goed inzicht in een weinig gekende episode van de Belgische geschiedenis.