Tractebel 1895-1995. Metamorfosen van een industriële groep

Hardcover, linnen band, stofwikkel, in origineel foedraal, 4to, 344 pp., rijkelijk geïllustreerd in kleur en ZW, foto's. Toegevoegd: kleine brochure ter aankondiging van het boek + brief van Philippe Bodson, Voorzitter van de Algemene Directie + schema met de genealogie van Tractebel. Opgelet: zwaargewicht.
Noot LT: Doorheen heel de geschiedenis is er de strijd geweest voor de macht over de energiesector. Moest die bij de staat of bij privé-eigenaars liggen? En rekende men niet vaak te hoge tarieven aan aan de particulieren om de tarieven aan de industrie (waarin men belangen had) laag te kunnen houden? Het zijn discussies die in de jaren 30 hevig gevoerd werden (bvb. Plan De Man) en die de socialisten gaandeweg hebben losgelaten naargelang zij zitjes kregen in de betrokken ondernemingen en de gemengde intercommunales.
Dit werk werpt ook een beperkt licht op de sector van de radiodistributie en de teledistributie (°19601110, Coditel/°1970, Coditel Vlaanderen)(pp. 257 e.v.) Opmerkelijk is dat in 1964 de NIM (°1960) een participatie van 32% in Coditel nam. In 1994 kwam de NIM in handen van de Antwerpse holding Ackermans & van Haaren (A&vH).
Tractebel was ook actief in Belgisch Congo (p. 273 e.v.). Dat gebeurde via Traction, Electrobel, Sofina en Electrorail die studies ondernamen van centrales en lijnen. Er wordt verwezen naar de hydrocentrales van Bia, Le Marinel, Delcommune. De collusie van staats- en privé-kapitaal greep daar wel plaats, iets wat de groepen in België niet wensten. De electrificatie van de spoorweg in Congo was uitsluitend op Katanga gericht. Speciale aandacht ook voor het Inga-project. (p. 276 e.v.)
Tenslotte kan men ook de evolutie van de kernenergie lezen in deze puike bedrijfsmonografie (groepsmonografie).
Hieronder de structuur eind jaren 90: