Dierbare schilders. Het burgerlijk realisme in de negentiende eeuw.

Hardcover, linnen, geïllustreerde stofwikkel (Henri Gervex, Le Pré Catelan, 1909), 4to, 197 pp., overvloedig geïllustreerd met reproducties in kleur en ZW. Biografische noten, bibliografie en index. In de periode 1860-1914 bestond er, naast het realisme van Courbet en Manet, naast het impressionisme en het fauvisme van Van Dongen c.s. ook een zeer duidelijk aanwezig 'officieel realisme' dat de pogingen tot vernieuwing van de schilderkunst bewust negeerde. In Frankrijk noemde men deze kunst 'art pompier', in Duitsland 'Salonmalerei'. Dat neemt niet weg dat er technisch meesterschap aanwezig is in deze kunst en dat zij als documentaire bron even waardevol is als de fotografie. Vergeten kunst bestaat niet!
Deze geïdealiseerde wereld werd stuk geslagen door W.O. I.