De Beweging in Huis. Vlaamse huizen tijdens het Interbellum.

Pb, 4to, 271 pp., illustraties in ZW en kleur, foto's, bibliografie, chronologie van de stichtingen van de Vlaamse Huizen. Volume 8 in de serie "Bijdragen Museum van de Vlaamse sociale strijd". Interessant en origineel werk, gebaseerd op archiefonderzoek.
Uit de knappe inleiding (Verantwoording) citeren wij:
"De Vlaamse Huizen kaderen in een evolutie die historisch belangrijk is. Zij kwamen tot stand op het ogenblik dat het uit de 19de eeuw daterende cultuurflamingantisme door het dramatisch frontleven in de Ijzervlakten en de naoorlogse anti-flamingante hetze resoluut in nieuwe banen geleid werd. Uit die radicalisering werd het Vlaams-nationalisme als politieke realiteit geboren en als dusdanig van de jaren twintig af tegen de vele liberale, katholieke en socialistische personaliteiten, die de Vlaamse zaak in hun ogen minimaliseerden tot een min of meer fatsoenlijke taalwetgeving in het kader van een unitaire staat. Zij waren ervan overtuigd dat het 100-jarig België afdoende bewezen had de emancipatie van de Vlaamse bevolking niet te kunnen of willen realiseren."
En "Het aantal vermelde lokalen in het hele Vlaamse land steeg voortdurend, van 40 in 1929, naar 161 in 1930, 183 in 1931, 284 in 1932, 287 in 1933 en 309 in 1934." (p. 19)
Het mag verwondering wekken dat aan het thema van de Vlaamse Huizen niet eerder een diepgaand historisch onderzoek werd besteed, temeer omdat hier sprake is van een belangrijk netwerk waar de Vlaamse publieke opinie werd gevormd.
In het Woord Vooraf worden twee projectmedewerkers genoemd: Anne Himpe en Veerle Schiltz. Waarom de naam van de tweede niet werd opgenomen op de titelpagina, is onduidelijk.