Agressie bij dier en mens (vertaling van Das sogenannte Böse. Zur Naturgeschichte des Agression - 1963)

7de druk. Paperback, in-8, 286 pp., index/register.
Lorenz (1903-1989) is een van de grondleggers van het vergelijkend gedragsonderzoek bij dier en mens. Hij ontving in 1973 de Nobelprijs voor geneeskunde.
De begrippen territorium (levensruimte, bvb. het rif bij vissen), soort en agressie (tot doding toe) worden besproken op de pagina's 40 e.v.
Lorenz is de specialist van de uitgezonden signalen (kleur, geluid, beweging, ...) waardoor een dier aanduidt dat hij een territorium voor zichzelf opeist. Noot LT: Zou het toenemend gebruik van tatoeages bij de mens ook op die manier moeten worden begrepen?
Het boek van Lorenz maakt in ieder geval duidelijk dat de mens - hogere diersoort - ook dier blijft, ondanks het laagje culturele 'vernis'.
In tijden van verwarring grijpt men terug naar de stellingen van de dierenpsychologie om het menselijk gedrag te begrijpen. Zo vormen de gedragingen van een dier in een stress-situatie (overbevolking, honger, dominantie, een aanval, pijn, ...) een spiegel en een voorspelling.

Bibliografie:
Die angeborenen Formen möglicher Erfahrung. Zeitschrift für Tierpsychologie 5 (2), p. 235-409. (1943)
Er redete mit dem Vieh, den Vögeln und den Fischen (1949). Vertaling: Ik sprak met viervoeters, vogels en vissen.
So kam der Mensch auf den Hund (1950). Vertaling: Mens en hond.
Das sogenannte Böse: Zur Naturgeschichte der Aggression. (1963). Vertaling: Over agressie bij dier en mens.
Über tierisches und menschliches Verhalten. (1965)
Die acht Todsünden der zivilisierten Menschheit. (1973). Vertaling: De acht doodzonden van de beschaafde mensheid.
Die Rückseite des Spiegels: Versuch einer Naturgeschichte des menschlichen Erkennens. (1973)
Vergleichende Verhaltensforschung oder Grundlagen der Ethologie. (1978)
Der Abbau des Menschlichen. (1983)
Hier bin ich – wo bist Du? Ethologie der Graugans. (1988)