Twitter-account Trump geschrapt - Enkele vragen daarbij

Twitter heeft de account van president Trump geschrapt.
Dit is een interessante case.
Kan de eigenaar en/of de beheerder van een kanaal een gebruiker van dat kanaal uitsluiten van het gebruik ervan?
Is een schending van de algemene gebruiksvoorwaarden voldoende om zo'n maatregel te nemen?
Wie stelt die schending vast of wie zou die vaststelling moeten doen: Twitter zelf of een rechter?
Kan de gebruiker zich via gerechtelijke weg tegen zo'n uitsluiting verzetten?
Kan hij schadevergoeding eisen?

Het zijn vele vragen die dan zelfs nog los staan van de hoedanigheid of de functie van de gebruiker, in dit geval een president.
Wellicht hebben de advocaten van Twitter geadviseerd om tijdens de verkiezingscampagne van Trump zo'n uitsluiting niet door te voeren omdat de schadeclaim dan vele malen hoger zou kunnen liggen dan nu eventueel het geval zal zijn.
Trump zou kunnen argumenteren dat zijn boodschappen niet wezenlijk van vorige 'tweets' verschillen en dat de actie van Twitter dus arbitrair is omdat voordien ook niet werd ingegrepen.

Deze case stelt de praktische draagwijdte van het recht op vrije meningsuiting ter discussie. Je kan dan wel bovenop een kist kruipen en je mening uitschreeuwen, maar zonder krachtige versterkers reikt je stem niet erg ver. De sociale media hebben een potentieel bereik dat wereldomvattend is.

Last but not least rijst het probleem van de dominantie en de concentratie in het medialandschap. Die discussie is meer dan een halve eeuw oud en nergens op bevredigende wijze beslecht. De concentratie is enkel groter geworden. Ze wordt in dikke officiële rapporten beschreven, maar daar blijft het dan bij.

Wordt vervolgd.

zie ook: Gedachtenwisseling tussen de Vlaamse Regulator voor de Media (VRM) en het Media Expert Research System (MERS) over het ontbreken van een analyse van 'media ownership' in de rapporten 'Mediaconcentratie in Vlaanderen'.