Qatargate: twee vragen

In de affaire van omkoping van europarlementariërs, inmiddels Qatargate gedoopt, stellen we twee vragen:
1) Had Qatar een werkelijk belang bij een nogal amateuristische verdediging van zijn slavenpolitiek?
2) Wie had er belang bij dat het schandaal van de corruptie bekend zou worden?

Ik denk dat het antwoord op de eerste vraag negatief kan zijn.
Het feit dat er grote sommen cash geld in kleine coupures werden overhandigd, maakte het voor de ontvangers moeilijk om deze te verbergen. Bij ontdekking zou het misdrijf onmiddellijk zeer visueel kunnen geëxploiteerd worden door de media en was het bovendien een betrapping op heterdaad. Het is niet uitgesloten dat de bestelling van kleine coupures verliep via het drugsmilieu waar cash massaal aanwezig is. De biljetten zelf komen dus hoogstwaarschijnlijk vanuit België en niet uit een bankautomaat. Deze overwegingen sterken ons vermoeden dat de omkoperij bedoeld was om in de openbaarheid te komen.
Het zijn natuurlijk de opponenten van de EU die belang hebben bij dergelijk schandaal. Dat uitgerekend een Grieks europarlementslid, i.c. Eva Kaili, een hoofdrol speelt in het omkoopschandaal, kan ook wijzen in de richting van de vijanden van Griekenland. Mogelijk is er een collusie van belangen.

In dit geval hebben we te maken met een omkoopschandaal waarbij een staat betrokken is. Nu wordt algemeen aangenomen dat het om Qatar gaat maar ondertussen valt ook de naam van Marokko. En wie zegt dat een vijand van Qatar het land niet de das heeft willen omdoen?

De EU zal ook moeten bekijken hoe multinationals lobbyisten inzetten in Brussel.
Last but not least moet ook gekeken worden naar de prominente aanwezigheid van europarlementsleden in raden van bestuur van multinationals want daar is de belangenvermenging toch evident.