over godsdienst, het Midden-Oosten en geweld in 'Kapelaan van de duivel' (A devil's chaplain, 2003, pagina 187)

'De bittere haatgevoelens die op dit moment de politiek van het Midden-Oosten vergiftigen zijn geworteld in het reële of vermeende onrecht van de instelling van een joodse staat in een islamitische regio. Gelet op alles wat de joden hadden doorgemaakt moet dat een eerlijke en humane oplossing hebben geleken. Een diepe vertrouwdheid met het Oude Testament had de Europese en Amerikaanse besluitvormers waarschijnlijk een idee gegeven dat dit werkelijk het 'historische thuisland' van de joden was (hoewel de verschrikkelijke bijbelverhalen over de manier waarop Jozua en anderen hun Lebensraum veroverden hun te denken hadden kunnen geven). En zelfs al was die beslissing op dat moment niet gerechtvaardigd, zijn er nu goede gronden om ervoor te pleiten dat, nu Israël eenmaal bestaat, het terugdraaien van de status-quo een nog groter onrecht zou inhouden.
Ik ben niet van plan om me in deze discussie te begeven. Maar als er geen godsdienst had geweest, zou het idee van een joodse staat van meet af aan nooit enige betekenis hebben gehad. En evenmin het idee van een islamitisch grondgebied als iets dat kan worden binnengevallen en ontheiligd. In een wereld zonder godsdienst zouden er geen kruistochten zijn geweest, geen inquisitie, geen anti-semitische pogroms (de mensen van de diaspora zouden allang met andere bevolkingsgroepen vermengd zijn, en niet langer te onderscheiden van hun gastheerpopulaties), geen onlusten in Noord-Ierland (geen etiket om de twee 'gemeenschappen' van elkaar te onderscheiden en geen sektarische scholen om kinderen historische haatgevoelens aan te leren - het zou simpelweg één gemeenschap zijn).'