Macron rijdt zich vast op het ronde punt van de Gilets Jaunes

Macron krijgt geen krediet meer van de meerderheid van de Franse bevolking.
De wurging van de werkende (midden)klasse heeft kwalijke effecten voor de 'président des riches'. En zijn arrogantie kent blijkbaar geen grenzen.
De haatgevoelens richten zich niet enkel op de functie of de gevoerde politiek maar nu ook op de persoon en zijn entourage en dat maakt elk gesprek, c.q. compromis, veel moeilijker. De toegevingen die de president deed worden kruimels genoemd.

RIC
Stilaan worden de eisen van de GJ duidelijk: een référendum d'initiative citoyenne (RIC) is wel de belangrijkste eis.

ISF
Macron blijft de afschaffing van de ISF (Impôt de Solidarité sur les Fortunes) verdedigen met de gekende drogredenen, ook tegenover de inderhaast bijeengeroepen vergadering van brave burgemeesters van Normandië op 15 januari 2019.
Door die afschaffing klopte de begroting niet meer en wilde hij het tekort dichtrijden met een verhoging van de accijnzen op brandstoffen, verpakt als ecologische maatregel. Al te doorzichtig.
Het cadeau aan de rijken moest dus door de SMIC-ards betaald worden.

MATRAQUAGE FISCAL
De lopende discussies concentreren zich nu snel op de onrechtvaardige en ongelijke FISCALE behandeling van de burgers en de groeiende tekorten in de verzorgende sectoren (hospitalen, scholen, ...) en in de gezinsbudgetten (de lege koelkast op de 20ste dag van de maand).
De kloof tussen Parijs (het centrum van de macht en de dure woonplaats van de 'bobo's') en de provincie wordt nu wel heel duidelijk. In Londen doet zich overigens hetzelfde voor.
Het klassieke antagonisme tussen links en rechts maakt plaats voor een strijd tussen arm en rijk, de basis en de top van de piramide. Zelfs de werkenden kunnen de eindjes niet meer aan mekaar knopen. Dat is trouwens een fenomeen dat zich wereldwijd voordoet.

DIVIDEND-ECONOMIE
De strijd in Frankrijk opent de ogen voor de misdaden van het perfide neo-liberalisme waaronder de verkoop van de Staatsparticipaties in winstgevende sleutelsectoren en de bijna complete desindustrialisatie van een groot land.
Dat daarbij ook gewezen wordt naar de technokraten in Brussel die met boekhoudkundige dwangmaatregelen (3%-regel bijvoorbeeld) de naties dirigeren, is onvermijdelijk. De Europese Unie heeft nooit een sociaal Europa willen of kunnen zijn, verblind door een politiek van concurrentie wat zou leiden tot lagere prijzen voor de consument. In de realiteit werd de maximalisatie van de dividenden het hoofddoel, 'le financiarisation de l'économie mondiale'.

MOBILITEIT
De verlaging van de maximumsnelheid naar 80 km/uur, verkocht als veiligheidsmaatregel, wordt door de burgers geïnterpreteerd als een truuk om de radar-inkomsten (de zogenaamde 'tirelire radar automatique') te verhogen. Bovendien swingen de tarieven van de péage op de geprivatiseerde snelwegen de pan uit. Vele vrachtwagenchauffeurs kiezen daarom voor het gebruik van de gewone wegen en de tijdsdruk op de onderbetaalde chauffeurs zorgt er voor meer onveiligheid. Ook het rijbewijs met punten krijgt veel kritiek want het verlies van punten is een bedreiging van de job. MOBILITEIT is een knelpunt maar niet in het goed bedeelde Parijs waar de investeringen geconcentreerd zijn.

Vele Fransen ontdekken hun GESCHIEDENIS: de Franse Revolutie, de vernedering van de katholieke Vendée, de onderdrukking van de Commune, de verovering van sociale voordelen in 1936 (Front Populaire), de uitbouw van de sociale zekerheid na WO II, de clash van 1968, de quasi permanente crisissfeer na 1973, de schandalen en het profitariaat aan de top.

De leidende kaste heeft getracht zich in te dekken door een 'main mise' van welgeteld 9 miljardairs op de MEDIASECTOR, waar een gerichte aanwervingspolitiek nu al jaren journalisten met het 'juiste profiel' aan het roer brengt. Het internet en de alomtegenwoordigheid van GSM's met hoogwaardige camera's heeft er echter voor gezorgd dat de gekleurde verhalen van journalisten voortdurend gecorrigeerd worden door een golf van pakkende beelden van de realiteit op bvb. het YouTube-platform.

GEWELD
Het wordt duidelijk dat het GEWELD tijdens manifestaties van drie kanten komt:
1) van ingehuurde 'casseurs' die - heel raar - ondanks controles toch met wapens (hamers, bijlen, ijzeren staven) in de betogingen kunnen infiltreren, 2) van radeloze manifestanten en
3) van een gefrustreerde politiemacht die in toenemende mate de gevaarlijke 'flash balls' (1) (reeds 14 mensen raakten een oog kwijt) gebruikt.
De media hebben geprobeerd de nadruk te leggen op het geweld en de bedoeling was: het in discrediet brengen van de beweging van de Gilets Jaunes door individuele gevallen uit te vergroten en te projecteren op de gehele beweging. Die tactiek is mislukt omdat de beelden die de GJ zelf maken aantonen dat de manifestaties doorgaans pacifistisch zijn. Beelden van de laatste manifestaties in Parijs tonen hoe de politiekorpsen de manifestanten naar de Place de l'Etoile loodsen, dan alle uitgangen blokkeren en vervolgens de massa met traangas bestoken.
Het is de gekende tactiek van de 'voie sans issue' zoals die meermaals door de Engelsen werd gebruikt bij de onderdrukking van de manifestanten in India ten tijde van Gandhi. Bij repressie gebeurt weinig zonder instructies van bovenaf en dat roept vragen op naar de graad van perversie van de machthebbers. Instructies van bovenaf moet je ook heel letterlijk nemen: de ingezette helicopters dienen wel degelijk om de bewegingen van de grondtroepen te sturen en te coördineren.
De Franse aanpak van manifestaties is die van confrontatie en niet van begeleiding van een betoging. De toegebrachte kwetsuren roepen onvermijdelijk haatgevoelens op bij de getroffenen en zo wordt een geweldspiraal op gang gebracht.

Ook bij het LEGER zijn frustraties aanwezig na de vernedering van de generale staf en het ontslag van het hoofd daarvan. De impact daarvan is verdoken maar reëel. Ondertussen is generaal De Villiers een succesauteur geworden met boeken die nauwelijks verhulde kritiek op Macron bevatten: een goede leider luistert naar diegenen die hij leidt, zo stelt hij.

De gebeurtenissen in buurland Frankrijk worden nauwelijks opgevolgd door de VLAAMSE MEDIA. Ook dat roept vragen op naar de nog resterende journalistieke onafhankelijkheid en de druk op de agenda-setting. Nochtans, wat in Frankrijk aan de gang is raakt onze samenleving evenzeer. De politieke bewustwording van 60 miljoen buren zal - net zoals tijdens de Franse Revolutie van 1789 - sporen nalaten in onze geesten.

(1) De flash balls worden geproduceerd door de Franse firma VERNEY-CARRON SECURITY, 54, Bd Thiers, BP 80072, 40002 Saint-Etienne Cedex 1, France.
En 1990, la commercialisation d'une toute nouvelle arme défensive appelée «Flash-Ball» a été lancée et a depuis été adoptée par plusieurs services de police et d'application de la loi. En 1999, un nouveau Flash-Ball destinée au secteur de la sécurité, baptisée «Super Pro», deviendra peu à peu l'une des armes de base de la police nationale française et attend d'être équipée par la police municipale. (wiki, 20190126)