Lezen is een daad van verzet

Wat volgt klinkt wellicht als een pleidooi 'pro domo'.
In de hele heisa rond de kwaliteit van ons onderwijs komt het thema van het lezen zelden aan bod. Ik bedoel dan wel het aankweken van het lezen van boeken.

Het aanleggen van een bibliotheek leert je verbanden te zien.
In een boek kan je terugbladeren en wat je niet zo goed begrepen hebt, opnieuw lezen.

Stel dat ik vandaag een boek van 20 EUR aankoop. Als je het bekijkt als een investering dan mag je die afschrijven over 200 jaar, want je kan er zes generaties een plezier mee doen. Dat is 0.1 EUR per jaar. Dat noem ik duurzaam.

En ja ... er bestaat wel degelijk zoiets als 'pretpedagogie'.
En ja ... er zijn leerkrachten die schrik hebben van hun leerlingen ... en van hun ouders.
En ja ... je moet je inspannen om een diploma te behalen.
En ja ... hogescholen en universiteiten zijn diplomafabrieken geworden.
En ja ... er is teveel papierwerk voor de leerkrachten.
En ja ... morgen kan de wereld wel verder met dom gehouden mensen ... er is immers Artificiële Intelligentie (A.I.).
En ja ... politici houden het volk graag dom want domme mensen houden van politici, dictators en sjoemelaars.
En ja ... na meer dan een halve eeuw perfide neoliberale politiek hebben we wat we verdienen: een maatschappij waar enkelen rijk zijn, de meerderheid arm, het Algemeen Belang van geen tel meer, de ziekenzorg bijzaak, de artsen mogen vragen wat ze willen, de ouderen uitgezogen worden in dure woonzorgcentra die azen op de spaarcentjes en de opbrengst van de verkoop van het ouderlijk huis, er nog altijd sociale woningen bestaan met enkel glas in de ramen, de belastingen oneerlijk verdeeld, ...
Maar als onze 'leiders' erin slagen ons dom te houden dan zien we dat alles niet.

Het lezen van een boek is een daad van verzet.