Italiaanse oorlogsromans als punten in de geschiedenis - La Storia

© MERS, TimePoint Code Creator, 2023

Nog voor het einde van de oorlog in Europa (VE-day) kwam de roman van Malaparta, Kaputt, op de markt. Een Italiaanse roman met een Duitse titel. Het was een niet mis te verstane boodschap aan nazi-Duitsland en aan Hitler. Malaparte wist heel goed wat een wereldoorlog betekende; hij had er twee meegemaakt; één keer aan de 'goede' kant en één keer aan de 'slechte', de 'verkeerde' kant. En die tweede keer voor de helft van de duur ervan aan de 'slechte' kant, voor de tweede helft weer aan de 'goede' kant. Genoeg redenen voor zijn cynisme en de bijtende humor.

Het Italiaans fascisme is niet ontstaan uit een 'revanche'-idee, wat in Duitsland wél het geval was.

Wie het na-oorlogse klimaat in Italië wil vatten, kan niet voorbij aan de Italiaanse cinema. Literatuur en film zijn er werelden die in elkaar overvloeien. Niemand kan voorbij aan de grote Vittorio de Sica (1894-1974) en zijn scenarist Cesare Zavattini (1902-1989). Hij had zelfs geen decors nodig. De kapotgebombardeerde wijken van Rome leverden die in al hun desolate treurnis. Het neorealisme bracht puike films met de gewone man als hoofdvertolker.

Ladri di Biciclette - 1948