De Armeense genocide: een obstakel voor Turkije?

De genocide (Armeense kwestie) staat voor de moorden op ca. één miljoen Armeniërs, die in 1915-1917 gepleegd werden in het Ottomaanse Rijk ten tijde van het regime van de Jonge Turken. Westerse historici, alsmede verschillende Turkse historici, o.a. Taner Akçam, Fatma Muge Gocek en Halil Berktay, zijn het over het algemeen eens dat er een genocide was. Anderen houden het bij een deportatie, waarbij nog vaak een etnische zuivering wordt erkend. Turkije ontkent de genocide en tracht internationaal de erkenning ervan tegen te houden. Een aantal wetenschappers stelt dat te weinig bewijs is gevonden. In 1919 stelde het Britse ministerie van BuZ: "Er is niet één Turk die kan begrijpen dat een Turk opgehangen moet worden omdat hij christenen heeft vermoord."
Zolang deze kwestie niet is uitgeklaard, vormt zij naar onze mening een obstakel voor de toetreding van Turkije tot de EU. Het gaat toch niet op dat aan de conferentietafel het ene land - met name Duitsland - een open politiek voert inzake de holocaust en dat het andere land - Turkije - geen verantwoordelijkheid zou willen dragen voor een genocide. Een tijdsverschil van 25 jaar betekent immers niets in de historie van naties.
Het lijkt ons terecht dat de natie als structuur en niet het volk die verantwoordelijkheid op zich neemt.