Convoi de la Liberté: beleven we maandag een nieuw 'Risquons-Tout' ?

In de vroege ochtend van 29 maart 1848 vallen de Franse republikeinen aan. Maar ze raken niet verder dan de grenspost van Risquons-Tout, waar het Belgisch leger, dat de grens in voorgaande dagen had laten versterken, de aanval makkelijk kan afslaan. De gevechten duren van 7.30 uur tot 9 uur. Amper anderhalf uur dus. Achteraf wordt het gevecht afgedaan als een kleine schermutseling, de naam inval niet waardig. De 'revolutie' werd belachelijk gemaakt. In werkelijkheid vielen er toch wel 12 doden en 48 gewonden. In een aantal andere steden, zoals in Gent, werd de opstand ook vrij makkelijk onderdrukt. Een deel van de opstandelingen kon vluchten naar Frankrijk, maar een heel aantal leiders werd gevat. 43 'samenzweerders' moesten voor het assisenhof komen, een aantal onder hen kreeg de doodstraf, die werd omgezet in 30 jaar eenzame opsluiting in de beruchte citadel van Hoei. De meesten kwamen al na enkele jaren vrij. Degenen die bekend stonden als het 'intellectueel brein' bleven het langst zitten. Victor Tedesco, een vriend van Karl Marx, kwam pas in januari 1854 vrij en de Gentse advocaat Charles Spilthoorn een jaar later.