3 april 2023: Julien Weverbergh (1930-1923) overleden. R.I.P.

nws
3 april 2023: Julien Weverbergh (1930-1923) overleden. R.I.P.
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie (20240301)

Julien Louis Weverbergh (Antwerpen, 26 mei 1930 – aldaar, 3 april 2023) was een Belgisch schrijver en uitgever.

Levensloop
Hij volgde de middelbare school in Lier en werd vervolgens opgeleid tot leraar. Van 1954 tot 1966 was hij leraar Frans.

Daarnaast ontwikkelde hij zich onder de naam weverbergh tot criticus van de Vlaamse letteren. Vanaf 1966 was hij medewerker van uitgeverij Manteau, waarvan hij in 1971 directeur werd, als opvolger van Angèle Manteau. Als uitgever raakte hij in conflict met Jeroen Brouwers, die vervolgens ontslag nam.[1] Naast uitgever was Weverbergh correspondent voor Vrij Nederland.

In 1986 verliet hij Manteau en hij begon zijn eigen uitgeverij Houtekiet. Julien Weverbergh was de schoonvader van dichter Jotie T'Hooft.

Sinds het begin van de jaren zeventig was Weverbergh tevens ufo-deskundige.

Weverbergh overleed op 92-jarige leeftijd.

Publicaties
Realizaties, 1956
Bokboek, 1965
Een dag als een ander, 1965
Jij, goudgepunte lans, 1966
Moon-ik-iade, 1966
Puzzelen met Willem Frederik Hermans, 1966
Zeven over Karel Jonckheere, 1967
Gilgamesj herschrijven, 1968
Het dossier Jan, 1968
Blauw rapen, 1969
Puin. Korzelig proza, 1970
Een dag als een ander, 1971 (3de druk)
Leopold II van Saksen Coburgs allergrootste zaak, 1971
UFO's in Oost en West, 1971 en 1973
Boonboek, 1972
De nieuwe Ufogolf, 1975
Ufonauten in opmars. Het Ufonautenepos, 1975
Omtrent De trein der traagheid van Johan Daisne, 1977
De bezetter bespied, 1980
UFO's in het verleden. Een documentatie, 1980
De als kameleons uitgedoste oude koeien van Angèle Manteau, 1981
BOKelf (samenstelling J.L. Weverbergh), 1987
Museumgids voor Antwerpen, 1988
Nacht in Roemenië, 1989
Terug naar Roemenië, 1990
De UFO-Saga, 1992
Hard tegen hart, 1992
De voorwerpen, 1994
Het blauwe licht geluk, 1997
De ufo-carrousel, 1998
Weverbergh '30-'70, 2005
nws@ wikipedia