22 maart 1797: verkoop (openbaar) klooster Danebroek (Tienen) aan François Regnier

Van: Lutgart Vrancken [mailto:lutgart.vrancken.toreke@skynet.be]

Verzonden: donderdag 16 december 2004 12:11

Aan: eddy_debaets@skynet.be

Onderwerp: Klooster van Danebroek

Geachte heer,

In de eerste plaats wens ik mij te verontschuldigen voor mijn laattijdig
antwoord, maar uw mail heeft een hele (bizarre) weg afgelegd voor hij
uiteindelijk bij mij terecht kwam. Ik kan uw vragen betreffende het
Danebroekklooster van Tienen beantwoorden.

Het werk 'Thuis in Thienen' van Paul Kempeneers geeft een volledig
overzicht van de geschiedenis van deze kloosterstichting. Dit komt in
korte bewoordingen op het volgende neer:

Het oorspronkelijke klooster was een leprozerij die zich buiten de muren
van de stad bevond (vrijwel op de grens van de stad Tienen en de huidige
deelgemeente Kumtich). Er is een vermoeden dat de stichting van de
leprozerij rond 1200 plaats vond, maar dit kan niet worden bevestigd. De
eerste vermelding in het archief dateert van 26 maart 1274 (nieuwe
stijl). Het betreft een schenking van een jaarlijkse cijns aan een
zuster van het leprozennhuis. In 1578 werd dit klooster verwoest. Na de
verwoesting verhuisden de nonnen naar de binnenstad. (Kempeneers, p.
976-977).

Aanvankelijk verbleven zij hier in particuliere woningen. Toen werd hun
beweging ook hervormd. Zij namen de regel van de H. Augustinus aan, er
werd een overste aangesteld en het aantal nonnen (dat oorspronkelijk
slechts 5 was) breidde zich uit. De zusters bleven zich echter wel, zij
het eerder beperkt, met de zorg voor melaatsen bezighouden. Op 17
augustus 1598 verwierven zij een eigen huis op de hoek van de huidige
Danebroekstraat en de huidige Dr.Geensstraat. In de loop van de eeuwen
werd ook hun bezit groter.
Op 2 mei 1783 werd de kloostergemeenschap ontbonden ten gevolge van het
decreet van Jozef II betreffende de 'onnutte' kloosters (na het
verdwijnen van de melaatsheid in onze streken deden zij immers niet meer
aan ziekenzorg). Tijdens de Brabantse omwenteling namen de nonnen hun
gebouwen tijdelijk opnieuw in bezit. De definitieve afschaffing volgde
op 10 november 1796. Op 25 november 1796 werd hier zelfs een brigade
gendarmen ondergebracht, die later naar het Bogaardenklooster zou
verhuizen. Het klooster en de blekerij werden op 22 maart 1797 openbaar
verkocht aan François Regnier, de opzichter van het
levensmiddelenmagazijn van de Franse troepen. Het domein werd vrijwel
onmiddelijk in grote loten verder verkocht. Er is nog een stuk van het
hoofdgebouw bewaard. Dit is nu een privéwoning die zich in de Dr.
Geensstraat nr. 22 bevindt (Kempeneers, p. 124-133).
Ik hoop u met deze informatie van dienst te zijn geweest en groet u

Lutgart Vrancken
Stadsarchief Tienen